23 kwietnia 1911 w Mokrej (Podole) urodził się Bolesław Miciński.
Twórczość Bolesława Micińskiego zajmuje ważne miejsce w nurcie XX-wiecznych obrachunków humanizmu europejskiego z własnymi błędami, zagrożeniami totalitarnymi oraz z poczuciem bezsensu istnienia. Miciński stanowczo przeciwstawia się nihilizmowi, nie akceptuje elementów destrukcyjnych w kulturze, dając wyraz klasycystycznej, zrównoważonej wizji świata i dążenia do opanowania chaosu.
Literackie wypowiedzi Micińskiego przesyca świadomość czasu będącego dobrodziejstwem, ale i wyzwaniem. Jego emigracyjna korespondencja zawiera następujące wyznanie: Mam to nieszczęsne usposobienie, że zbyt łatwo czuję się szczęśliwy i dlatego tak mało w życiu zrobiłem. Może jednak to niespieszne poznawanie ludzkiej natury było niezbędne do głębszego wniknięcia w prawdziwe sensy bytu? Czyż nie były uzasadnione jego wątpliwości dotyczące pośpiechu współczesnego człowieka? Martwią mnie ludzie – pisał do Stempowskiego – którzy wciąż bredzą o „nowych prądach”, „nowych perspektywach” – Sofokles i Bach są jeszcze tak mało znani, a ludzie chcą już nowości. Obrzydliwy pośpiech tak znamienny dla społeczeństw totalistycznych nie jest – jak sądzę – wyrazem „młodości” czy „dynamizmu”, jest to pośpiech umierającego, który wie, że ma mało czasu.
Przyjaźnił się z Witkacym, którego uważał za mistrza. Łączył ich pogląd o zbliżającym się kryzysie cywilizacji. Obaj uważali, że nadchodzi świat pozbawiony wartości duchowych, a to one decydują o człowieczeństwie. W tym przejawiał się ich katastrofizm. Miciński był przekonany, że nieuchronnie dążymy do świata zdominowanego przez fasadowe wartości, które odbierają człowiekowi – jako jednostce – wolność. Studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, naukę kontynuował w Paryżu i Grenoble. W latach trzydziestych był asystentem na UW i członkiem redakcji czasopisma filozoficznego "Zet". Był też kierownikiem działu krytyki literackiej w tygodniku "Prosto z Mostu", jednak zrezygnował z posady w akcie protestu wobec radykalizującej się linii programowej czasopisma.
"Kultura europejska naszych czasów odpowiedzialna jest za powstanie totalitaryzmu, czyli za zejście diabła na Ziemię" – pisał Miciński i dodawał: "Wojny nie prowadzi się ani o naftę, ani o Helenę, ale o pogląd na świat".
W swoich esejach czynił aluzje m.in. do nazizmu. W 1939 roku Stanisław Miciński wyemigrował do Francji. Zmarł 30 maja 1943 w okupowanym przez Niemców kraju.
KOLORYZACJA ZDJĘCIA © PAI
Bolesław Miciński w DZIALE HISTORIA-KULTURA PAI
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.
Projekt w 2023 roku dofinansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
